Dünyadaki her şey değişkendir. Doğa değişir, bizzat biz de yaparız bunu kendi kendine de olur bazen. İnsanın kendisi değişken sırf dışarıdan bile büyüme ve yaşlanma diye bir olgu var. Kişiliğimiz değişmez derler yedisinde neyse yetmişinde odur derler ama bu dedikleri belli bir özdür onun da değişmesi zordur imkansız değil. Toplumlar da değişir ki içinde yaşadığımız çağda bu değişim inanılmaz bir hızla gerçekleşiyor. Ancak değişimin korkutucu bir yanı vardır. Çünkü ölümü, yok oluşu hatırlatır. İnsan fiziksel olarak değişirken başta bu değişim hoşuna gider, diğerlerinin arasına kabul edilip lafının dinleneceği yetişkinlik günlerini özler belki onların o küçüklükte ulaşılamaz yanlarını. Ama bir yaştan sonra değişimi durdurmaya çalışır. Kremler, estetik ameliyatlar, doktordan önerilerle özel diyetler, ilaçlar... Hayattaki diğer şeyler neden böyle olmasın? Bir kere toplum ve toplumla ilgili şeyleri insana benzeterek düşünmek gibi yaygın bir anlayış vardır. Örneğin sürekli söylediğim şey insanlardaki bencillik ve kibrin toplumlarda ırkçılığa ya da daha normal düzeyde millet bilincine dönüşmesidir. Kültür ve dine bu açıdan bakarsak mevcut düzeni kurdukları düzeni bozmamak konusunda neden bu kadar katı olduklarını çok daha iyi anlarız. Değişim kültürler ve dinler için yozlaşma demektir. İşlerin bozulması kurduğu yapının yıkılmasıdır. Burada ona iki yol kalır. Yollardan birincisi değişime uyum sağlamak ve her farklılığı kendi kontrolüne alabilmektir. Bu bir yere kadar yapılabilir bir yerden sonra zorlaşır ancak kapitalizmi düşündüğümüzde daha önce de açıkladığım sebeplerle bunu iyi bir şekilde yapabiliyor. Peki ya din ya milletlerin kültürleri? Onlarda işler değişir. Bir kere din zaten önceden belirlenmiş kurallar bütünü olduğu için ondaki her bir değişim yozlaşmadır. Çünkü bugüne uymayan din gerçekliğini kaybetmiştir. Sonu sadece karanlık bir yok oluştur ve bundan korkarlar. Hem de delicesine. Kültürler bu konuda daha rahat ama onlar da küreselleşme ile savaş veriyorlar. Kendilerini farklı yapan yanlarını kaybetmekten korkuyorlar. Çünkü bunu ellerinden aldığınızda yok olmuş olacaklar. Onlar da korkuyorlar. İnsan korktuğunda kendisine düşman arar. Kimi ben gibiler küresel güçleri ve parayı suçluyorlar değişimle kaybettikleri ve kaybedecekleri için diğerleri ise daha gücünün yetebileceği kişileri: Yabancıları, göçmenleri, alt kültür dediğimiz azınlık grupları, eşcinselleri, toplumdan kopuk onlara göre yoz yaşayanları, açık giyinen ahlaksız buldukları kadınları...
