Çanakkale'nin 100. Yılı

Tam 100 yıl önce bugün bugün Çanakkale'de büyük bir zafer kazanıldı. Osmanlı zor durumdaydı, gün geldi yiyecek yemek bulamadan aç karnına gittiler cepheye. Ölüm her an diplerindeyken bunun bir önemi de yoktu zaten bunun. Gencecik çocuklar gitti oraya ölüme gittiklerini bile bile. Korktular belki ama vatandır dediler müthiş bir bağlılıkla savundular. O gün herkes birdi. Türkü, kürdü, lazı, çerkezi aynı vatanı savunuyorlardı. Kimse sağı solu ideolojiyi düşünmüyordu. Ortak acıydı kalpleri birleştiren ve ortak korkuydu. Dünya savaşındaki diğer cephelerin aksine Çanakkale cephesi ya hep ya hiçti. Orada kaybetselerdi kesin ve etkili bir şekilde İstanbul da düşerdi. O zaman kimse Kurtuluş Savaş'ını başlatacak gücü de bulamazdı. Kurtuluş Savaşındaki askerlerimiz onlardan ilham aldılar bir destan daha yazmak için. Zaten Çanakkale zaferinin bu kadar büyütüldüğü zamanlar da onlardı. İçimizi ürperten bir sürü hikaye dile getirildi ki onların cesaretleriyle cesaretlensinler. O gün vatanın nasıl savunulduğunu bilsinler ki bugün de türlü oyunlarla ele geçirmeye çalışanlara karşı dik durup savaşabilsinler. 100 yıl unutulmadı onların destanları bir 100 yıl daha unutulmayacak. Ve hep ihtiyaç olacak hatırlamaya çünkü hep pusuda bekleyen bir düşman bulunacak.



Çanakkale Şehitlerini ve bu vatan uğruna kahramanca şurada ya da burada şu ya da bu zamanda ölmüş her bir canı saygıyla anıyoruz. Onların kanıyla korunmuş bu toprakları daha iyiye daha güzele ulaştırma dileğiyle.

Edit Çanakkale Belediye Başkanı'nın belki de gerçekleri fazlaca dile getirdiği için kesilen şu konuşmasını da görenler okusun diye buraya ekliyorum. Gerçekten çok anlamlı sözler.